دولت ایران در سال 1302 جمعیت ملی خود را تأسیس نمود ولی به جای استفاده از نشان صلیب سرخ و یا هلالاحمر علامت شیر و خورشید سرخ را به عنوان نشان جمعیت خود انتخاب کرد. با تلاشها و پیگیری متمادی دولت و جمعیت ایران سرانجام علامت شیر و خورشید در کنفرانس ژنو در سال 1929 به عنوان نشان سوم مورد حمایت بینالمللی، به تصویب رسید. از آن پس سه نشان صلیب سرخ، هلالاحمر و شیر و خورشید سرخ به عنوان نشانهای رسمی بینالمللی شناخته شده و نهایتاً در متن کنوانسیونهای چهارگانه ژنو مصوب 1949 به عنوان نشانهای سه گانه بینالمللی که تحت حمایت حقوق بینالملل بشردوستانه قرار دارد به تصویب رسیدند